مجله چرخونکی : ریدلی اسکات کارگردان همه فن حریفی است که ژانرهای متفاوتی را تجربه کرده است. در کارنامه‌ی فیلمسازی او همه جور اثری پیدا می‌شود. از کمدی گرفته تا اکشن، علمی‌تخیلی و تاریخی و غیره. او فیلمسازی است که با دوربینش می‌نگارد و بیننده می‌تواند چیزهایی که در فیلم‌های اکشن اسکات دیده در آثار علمی‌تخیلی‌اش هم ببیند. ریدلی اسکات که گلادیاتوراش توانست چند جایزه‌ی اسکار را ببرد و خودش را در میان بهترین فیلم‌های تاریخ ثبت کند، حال دوباره به‌سراغ این ژانر رفته و چیزهایی نیز از گلادیاتور به فیلم جدیداش آورده است.
این فیلمساز بزرگ هالیوودی امسال با دو فیلم خانه‌ی گوچی (House Of Gucci) و آخرین دوئل، دوباره خودش را بر سر زبان‌ها انداخته است. فیلم آخرین دوئل ، جدیدترین ساخته‌ی Ridley Scott، درامی تاریخی است که با اقتباسی از کتاب آخرین دوئل: داستان واقعی از محاکمه، توسط نبرد در فرانسه قرون وسطی (The Last Duel: A True Story of Trial by Combat in Medieval France) ساخته شده است، داستانی که بن افلک، مت دیمن و هولو فسنر آن را در قالب فیلمنامه درآورده‌اند. این کارگردان از آنجائیکه ویترینی از فیلم‌های تاریخی است و جام بهترین فیلم این ژانر را نیز در دست دارد، در آخرین دوئل‌اش به‌شدت از کلیشه‌ها دوری کرده و روایتی جذاب را برای مخاطب‌اش تدارک دیده است.
درخشش ستارگان در فیلم آخرین دوئل
ستارگان آخرین دوئل، مت دیمون و آدام درایور به‌ترتیب در نقش «ژان دو کاروژ» و «ژاک لو گری» بازی می‌کنند. این دو همان سربازان یا بهتر بگوییم شوالیه‌های صمیمی ما هستند که به دشمنان قسم‌خورده، تبدیل می‌شوند.
«جودی کامر» نیز نقش «مارگاریت دو کاروژ» را بازی می‌کند که در حقیقت همسر کاراکتر مت دیمون یعنی ژان دو کاروژ است. جالب است بدانید که مت دیمون و بن افلک که در نقش «پیر دالنکن» است، در نوشتن فیلمنامه به کارگردانی ریدلی اسکات نیز کمک کرده‌اند.
ریدلی اسکات نهایت سعی خود را کرده است فیلمی درباره جنبش MeToo بسازد و آن را از دیدگاه خاکستری رئالیسم هالیوودی عبور دهد. در ارائه این روش، بزرگ‌ترین کمک را شخص جودی کامر به او کرده است. اما چرا؟ چون شخصیت جودی کامر بیشترین تمرکز را در این داستان دارد. او در مرکز کل روایت قرار دارد. اگر اجرای شخصیت مارگریت با یک بازیگر عالی چون کامر نبود، فیلم کاملاً از بین می‌رفت. با این اوصاف، کامر که در میان بازیگران بزرگی مانند دیمون، افلک و درایور ایستاده است، نه تنها نمایشی ارائه می‌کند که نشان می‌دهد به او تعلق دارد، بلکه بقیه را نیز تحت‌الشعاع بازی خود قرار می‌هد.البته این بدان معنا نیست که اجرای مابقی بازیگران بد است، چرا که چهار ستاره فیلم همه چیز را به دوش می‌کشند و فیلم را در لحظاتی که به سمت سقوط پیش می‌رود زنده نگاه می‌دارند. اما کامر در محوری ترین صحنه‌های فیلم، از جمله محاکمه، و دو روایت گرافیکی و نگران کننده از تجاوز جنسی در مرکز داستان، کار درخشانی را انجام می‌دهد. خارج از اجرای او، بازی بن افلک در نقش پیر دیدنی است. پیر مبتذل، پر زرق و برق و خنده‌دار است و نشان می‌دهد که چرا آن مرد به موقعیت قدرت رسیده است. نمایش این شخصیت ویترینی است از اینکه چگونه قدرت و توهم ثروت مردم را وادار به عمل در آن زمان می‌کرد. به ظاهر این شخصیت یکی از رهبران کلیسا بود، اما در واقع یک آدم خوار بود.
بازی مت دیمون نیز در طول فیلم قابل توجه است؛ در طول سه فصل فیلم، مخاطب بازی‌های متفاوتی از او دریافت می‌کند. برای مثال در یادآوری وقایع از دیدگاه خودش، او یک قهرمان است، جان‌ها را نجات می‌دهد و با همسرش مهربان و شجاع است. با این حال، وقتی خاطرات صادقانه بیرون می‌آیند، او تبدیل به مردی ریا‌کار می‌شود. در واقع در پرده سوم نیز او به دنبال پاک کردن نام همسرش از یک حادثه تلخ و دفاع از ناموس نیست، بلکه بیشتر برای دفاع از نام و ناموس مردانه خود است. اما آدام درایور نیز به همان اندازه که دیگران عالی هستند، خوب است. این گواهی بر مهارت درایور به عنوان یک بازیگر است که می‌توانید از اجرای او احساسات زیادی را در مورد یک شخصیت دریافت کنید.
جدا از امر موفق تیم بازیگری در فیلم، باید به این نکته توجه داشت که آخرین دوئل درباره زن ستیزی است. فیلم در مورد این است که چگونه در طول تاریخ بشر، نگاه ابزاری به زنان عینیت یافته، و آنها به حاشیه رانده شده‌اند و از حقوقی برخوردار نبوده‌اند که مردان از آن برخوردارند. این فیلم به طور سطحی از کنار تمام این عوامل عبور می‌کند، اما به طور کامل به آن متمایل نمی‌شود. در واقع مارگریت در زمانی زندگی می‌کرد که زنان شیء و ابزاری برای تأمین وارث بودند، و این نکته یک طرح اصلی در این فیلم است.
نقاط قوت فیلم آخرین دوئل
اگرچه در ابتدا دیمون و درایور هر دو افراد خوب و صمیمی به‌نظر می‌رسند اما در انتهای فیلم، به‌سختی می‌توان خوبی را در شخصیت آنها پیدا کرد. این موضوع به‌خصوص برای ژاک با بازی درایور، صدق می‌کند. او در طی روند اتفاقاتی که تاکنون در نقد فیلم آخرین دوئل به آنها اشاره کردیم، به هیولایی افسارگسیخته تبدیل می‌شود.
در این بین، کامر واقعا این فیلم را از طریق درد و غم خود، انتقال می‌دهد. او برخلاف انتظار همه از وی عمل می‌کند و زندگی خود را در معرض نمایش می‌گذارد تا مخاطبان بتوانند به‌راحتی او را ریشه‌یابی کنند.
در آخر به اصل ماجرا یعنی دوئل بین لگری و کروژ می‌رسیم که حکم جایزه‌ی ریدلی اسکات به بیننده‌ای را دارد که ایرادات این دو ساعت را تحمل کرده و حالا به بیست دقیقه مبارزه‌ی هیجان انگیز برای تماشا و لذت بردن رسیده است. چند اشکال ریز در تدوین و منطبق نبود چند پلان با پلان قبلی تاثیری در میزان لذت بیننده از آن ندارد و همچنان او را غرق تماشای مبارزه‌ی جذاب سِر ژان دِ کروژ و لگری می‌کند.
فیلم The Last Duel ترکیبی از دوئلی تماشایی، بازی خوب آدام درایور، بن افلک و جودی کومر در کنار چند ایراد ریز و درشت در فیلمنامه است که تماشای آن به افراد با حوصله و طرفداران ریدلی اسکات توصیه می‌شود. اگر کمی انتظاراتتان را پایین بیاورید و صبور باشید، آخرین دوئل مبارزات جذاب و حرف‌های خوبی برای گفتن دارد.
