آیا سعی می کنید مصرف نمک را کاهش دهید؟ در حالی که معمولاً اعتقاد بر این است که کاهش نمک در رژیم غذایی برای سلامتی مفید است، نمک بسیار کم ممکن است مضر باشد.
مصرف کم نمک می تواند اثرات منفی بر خواب و استحکام استخوان شما داشته باشد.افرادی که به دلیل فعال شدن سیستم عصبی سمپاتیک رژیم غذایی کم نمک داشتند، در خواب بدتر می شدند. بنابر این، در واقع از دیدگاه بالینی، این افزایش در سیستم عصبی سمپاتیک یک پاسخ استرس واقعی است و می تواند بر خواب تأثیر بگذارد.
سدیم پایین در بدن می تواند منجر به تحلیل رفتن سلامت استخوان شود، زیرا منجر به وضعیتی می شود که در آن استخوان از مواد معدنی ضروری مانند کلسیم و منیزیم محروم می شود.
راهنمای مطالعه
این در تضاد با این تصور رایج است که نمک کمتر همیشه بهتر است
سدیم نقش مهمی در حفظ هموستاز مایعات و الکترولیت‌ها در بدن دارد. مصرف کم نمک می تواند این تعادل را مختل کند و به طور بالقوه بر فرآیند های تنظیمی طبیعی چرخه خواب و بیداری تأثیر بگذارد. تحقیقات نشان می دهد که سطح سدیم بر هورمون‌های استرس مانند کورتیزول و آدرنالین تأثیر می گذارد که می توانند الگوی خواب را تغییر دهند.
سدیم بر انتقال دهنده های عصبی که خواب را تنظیم می کنند، از جمله سروتونین و اورکسین نیز تأثیر می گذارد. سطوح ناکافی نمک ممکن است عملکرد طبیعی این انتقال دهنده های عصبی را مختل کند و منجر به مشکلاتی در رسیدن به خواب عمیق و ترمیمی شود.
کاهش مصرف نمک و سلامت استخوان ها
نمک حاوی سدیم است که برای جذب کلسیم و حفظ آن در استخوان ها ضروری است. رژیم های کم سدیم ممکن است منجر به تعادل کلسیم نامناسب، افزایش خطر پوکی استخوان و شکستگی استخوان، به ویژه در زنان یائسه شود.
مصرف ناکافی نمک می تواند منجر به تعادل منفی کلسیم شود که در نتیجه بدن ممکن است شروع به شستشوی کلسیم از استخوان ها برای حفظ سطوح خونی لازم کند و در نتیجه ساختار استخوان را ضعیف کند.
نکات توصیه شده برای مصرف نمک
متعادل کردن مزایا و خطرات: سازمان بهداشت جهانی (WHO) مصرف نمک کمتر از 5 گرم در روز را برای جلوگیری از فشار خون بالا و بیماری های قلبی عروقی توصیه می کند. با این حال، نیازهای فردی ممکن است بر اساس سن، شرایط سلامتی و عوامل سبک زندگی متفاوت باشد.
سطوح دریافتی بهینه: حفظ تعادل مصرفی که نه از حد بالایی توصیه شده تجاوز کند و نه کمتر از حداقل آستانه لازم برای عملکردهای بدن، بسیار مهم است. مشاوره پزشکی منظم می تواند به تنظیم این دستور العمل ها با پروفایل های سلامت فردی کمک کند.
افرادی که بیشتر در معرض عوارض جانبی رژیم های کم نمک هستند
افراد مبتلا به بیماری هایی که باعث هدر رفتن نمک می شوند، مانند برخی اختلالات کلیوی، بیماری آدیسون، یا کسانی که از داروهای ادرارآور خاصی استفاده می کنند، ممکن است نیاز به مصرف نمک بیشتری داشته باشند. بزرگ سالان و ورزشکاران، به ویژه ورزشکاران استقامتی، که سدیم قابل توجهی را از طریق عرق از دست می دهند، ممکن است نیاز به تنظیم میزان نمک مصرفی خود داشته باشند.
این افراد باید سطح سدیم خود را از نزدیک کنترل کنند و با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی مشورت کنند تا در صورت لزوم رژیم غذایی خود را تنظیم کنند تا از هیپوناترمی (سطح غیر طبیعی سدیم پایین) جلوگیری شود.
بیماران خاصی که نیاز به رژیم غذایی کم نمک دارند
در حالی که رژیم غذایی کم نمک برای جمعیت عمومی مضر تلقی می شود، به بیماران مبتلا به فشار خون بالا، نارسایی قلبی یا بیماری کلیوی اغلب توصیه می شود برای مدیریت علائم و جلوگیری از پیشرفت بیماری از رژیم های کم نمک پیروی کنند.
برای این بیماران، جایگزین هایی مانند کلرید پتاسیم، گیاهان و ادویه جات ترشی جات می تواند برای افزایش طعم غذا بدون افزایش مصرف سدیم استفاده شود. علاوه بر این، مصرف متعادل مواد معدنی مانند پتاسیم و منیزیم نیز می تواند به مدیریت اثرات سلامتی ناشی از کاهش مصرف سدیم کمک کند.
