آرژانتینی هرگز به اینتر گل نزد، اما این نوجوان ۱۷ ساله، بلافاصله موفق شد؛ آن هم وقتی که حتی انتظار نمی رفت بازی کند!
بازی رفت از مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا میان بارسلونا و اینتر با تساوی 3-3 به پایان رسید. هر طور که این نیمه نهایی برای بارسلونا تمام شود، هواداران «کوله» حق دارند جشن بگیرند. چون پس از سال ها اندوه و خلأیی که با خداحافظی لیونل مسی آغاز شد، حالا بارسا ستاره ای یافته که شاید حتی درخشان تر از او باشد. نوشتن این جمله آسان نیست، اما تساوی تماشایی ۳–۳ آن را ممکن کرده است.
لامین یامال. یک گل که بارسای از نفس افتاده را زنده کرد، دو ضربه به تیر دروازه، و یک دریبل جادویی پیش از گل تساوی نهایی. اما مهم تر از همه، حضور مداوم در متن بازی با شخصیتی در حد یک رهبر با تجربه. وقتی بارسا ۰–۲ عقب بود، این نوجوان، تیم را روی دوش برداشت و تا مرز پیروزی کشاند.
هر بار رو در روی مدافعان، به ویژه دیمارکو، بی رحمانه تاخت و یکی از سخت ترین خطوط دفاعی لیگ قهرمانان را به زانو درآورد. دریبل، فریب، پاس های خلاق، و حرکاتی که بیشتر به بازیکنی پخته می آمد تا نوجوانی ۱۷ ساله. شجاع، بی باک، با استعداد و بی مرز.
شب در هاله ای از ابهام
جالب این که همه چیز برای یامال با تردید شروع شد؛ نه به خاطر موهای بلوند تازه اش، بلکه به خاطر لحظه ای در گرم کردن که دست به ران راست برد و حضورش در بازی مبهم شد. اما نه، او آماده بود. کاملاً آماده.
آمارهایی فراتر از سن
بگذارید برای لحظه ای توقف کنیم؛ عددها از جادو حرف می زنند. یامال دیشب صدمین بازی اش با پیراهن بارسا را انجام داد؛ در ۱۷ سال و ۲۱۹ روزگی. در این سن، لیونل مسی فقط ۷ بازی انجام داده بود. یامال حالا جوان ترین گل زن تاریخ نیمه نهایی لیگ قهرمانان است. و اگر مقایسه با مسی تا دیروز تابو بود، حالا واقعیت عددی دارد: در ۱۰۰ بازی اول، یامال ۲۲ گل و ۳۱ پاس گل ثبت کرده؛ مسی در همین تعداد بازی ۴۱ گل و ۱۴ پاس گل داشت با سه سال و نیم سن بیشتر. مسی هرگز به اینتر گل نزد. یامال اما گفت: «امیدوارم به‌جای او انتقام بگیرم» و این را در کنفرانسی گفت که به اندازه بازی اش درخشان بود. گفت، و عمل کرد.
وقتی از او پرسیدند که آیا دوران لامین می تواند ادامه ی دوران مسی باشد، فقط خندید. اما حالا این پرسش، دیگر فقط خیال پردازی نیست.
بازگشت به میلان
فوریه گذشته، لامین یامال به میلان رفت برای تماشای کنسرت موراد، خواننده ی اسپانیایی با ریشه ی مراکشی؛ درست مثل خودش. حالا به میلان بازمی گردد، نه برای گوش دادن، بلکه برای اجرا. در سن سیرو، همان جا که بزرگان فوتبال و موسیقی درخشیده اند.
یک سال پیش، یک روز پس از تولد ۱۷ سالگی اش قهرمان یورو شد؛ حالا پیش از رسیدن به ۱۸، یک کوپا دل ری را هم برده، و سه گانه را هدف گرفته. همه ی این ها، با لبخندی از پشت سیم های ارتودنسی و بازی ای رها، جسور و آزاد. در مسیری مستقیم به سوی توپ طلا.
نامش لامین است، اما بارسلونا نمی تواند چشم از او بردارد. ماسیا یک بار دیگر معجزه کرده است.
خبر ورزشی
