درمان های تغذیه ای برای سنگ کلیه شامل مداخلات غذایی با هدف کاهش خطر تشکیل سنگ و عود است که می تواند شامل مصرف مایعات، دریافت کلسیم رژیمی، کاهش دریافت اگزالات، تعادل پروتئین و کربوهیدرات، مصرف میوه و سبزیجات و تعادل پروتئین و کربوهیدرات شود.
علائم و عوارض سنگ کلیه می تواند بر اساس محل و اندازه سنگ متفاوت باشد. سنگ های کلیوی ممکن است سبب انسداد شدید در مجاری ادراری و پدید آمدن عوارضی چون هیدرونفروز شدید، آسیب بافت کلیه و افزایش خطر عفونت شوند. سنگ کلیه به صورت درد حاد پهلو یا شکم همراه با حالت تهوع و استفراغ ظاهر می شود. خون در ادرار در ۹۰ درصد موارد وجود دارد، اما عدم وجود آن، سنگ کلیه را رد نمی کند. سنگ های کلیه بسیار عود کننده هستند. سنگ های ادراری علاوه بر ایجاد دردهای شدید و انسداد در حین عبور سنگ، ممکن است منجر به نارسایی کلیه شوند.
راهنمای مطالعه
انواع سنگ کلیه
از نظر بالینی، شناسایی نوع سنگ اهمیت دارد؛ چرا که بر اساس آن، انتخاب رژیم پیشگیری ایده آل شکل می گیرد. سنگ های کلیه شامل «کلسیم اگزالات»، «کلسیم فسفات»، «اسید اوریکی»، «استراویتی» و «سیستینی» می شوند. ۸۰ درصد سنگ های کلیه از جنس کلسیمی هستند که شایع ترین آنها اگزالات کلسیم است. همچنین سنگ های غیر کلسیمی نیز ۱۵ تا ۲۰ درصد دیگر سنگ های کلیوی را به خود اختصاص می دهند که به ترتیب شامل سنگ های «اسیداوریک» به میزان ۸ درصد، «استرووایت» به میزان یک درصد و «سیستین» نیز کمتر از یک درصد است.
درمان های تغذیه ای سنگ کلیه
بسیاری از شواهد قانع کننده، نقش مهم رژیم غذایی در بیماری سنگ را نشان داده اند. بنابراین، سابقه غذایی باید شامل اطلاعات مربوط به عادات معمول رژیم غذایی (وعده‌های غذایی و میان وعده‌ها)، مصرف کلسیم، مصرف غذاهای پر اگزالات (اسفناج، ریواس، سیب‌زمینی) و میزان مصرف مایعات مانند مقدار نوشیدنی خاص که معمولا مصرف می‌شود، را شامل می شود.
مصرف زیاد سدیم باعث افزایش دفع کلسیم از طریق ادرار می شود. رژیم های غذایی با اگزالات بالا، دوز زیاد مکمل های ویتامین C (بیش از ۱۰۰۰ میلی گرم در روز) سطح اگزالات ادرار را افزایش می دهد. رژیم های غذایی با پروتئین بالا می توانند کلسیم ادرار را افزایش دهند، همچنین PH ادرار را کاهش دهند و همچنین سطح اسید اوریک ادرار را افزایش دهند. بنابر این رژیم های غذایی با پروتئین بالا می تواند خطرات سنگ های کلسیم اگزالاتی و سنگ اسید اوریک را افزایش دهد.
درمان های تغذیه‌ای برای سنگ کلیه شامل مداخلات غذایی با هدف کاهش خطر تشکیل سنگ و عود است که می تواند شامل مصرف مایعات، دریافت کلسیم رژیمی، کاهش دریافت اگزالات، تعادل پروتئین و کربوهیدرات، مصرف میوه و سبزیجات و تعادل پروتئین و کربوهیدرات شود.
مصرف مایعات
هیدراتاسیون کافی برای جلوگیری از تشکیل سنگ کلیه بسیار مهم است. نوشیدن آب زیاد به رقیق شدن غلظت مواد معدنی در ادرار کمک می کند و احتمال تشکیل سنگ را کاهش می دهد.
دریافت کلسیم رژیمی و میزان مصرف کلسیم مهم است
چرا که می تواند به کاهش خطر سنگ های اگزالات کلسیم کمک کند. مصرف غذاهای پر کلسیم می تواند به کاهش سطح اگزالات در رژیم غذایی کمک کند.
کاهش دریافت اگزالات برای جلوگیری از سنگ های اگزالات کلسیم ضروری است. این را می توان با پرهیز از غذاهای غنی از اگزالات مانند اسفناج و ریواس کاهش عوامل ناشی از تغذیه را رقم زد.
تعادل پروتئین و کربوهیدرات
حفظ تعادل پروتئین و کربوهیدرات ها می تواند به کاهش خطر تشکیل سنگ کمک کند. مصرف بیش از حد غذاهای غنی از پروتئین می تواند خطر ابتلا به سنگ های اگزالات کلسیمی را افزایش دهد.
مصرف میوه و سبزیجات
افزایش مصرف میوه ها و سبزیجات می تواند به کاهش خطر ابتلا به سنگ کلیه کمک کند. رژیم غذایی سرشار از میوه ها و سبزیجات می تواند به حفظ سلامت دستگاه ادراری و کاهش خطر تشکیل سنگ کمک کند.
دریافت فیتوکمیکال ها
برخی از فیتوکمیکال ها مانند فلاونوئیدها، پلی ساکارید ها و ساپونین ها دارای خواص ضد سنگ‌کلیه هستند که می تواند به پیشگیری و درمان سنگ کلیه کمک کند.
