یک روش ارزیابی خودکار که از هوش مصنوعی استفاده می کند، می تواند راهبرد خوبی برای متحول کردن نحوه مدیریت بیماری پارکینسون باشد.
یک روش پردازش ویدئویی که در «دانشگاه فلوریدا» توسعه یافته و بر هوش مصنوعی مبتنی است، به متخصصان مغز و اعصاب کمک می کند تا پیشروی پارکینسون را در بیماران ردیابی کنند و در نهایت بتوانند مراقبت و کیفیت زندگی آنها را افزایش دهند.
به نقل از ساینس دیلی، این سیستم که توسط دکتر «دیگو گوارین»(Diego Guarin) دانشیار فیزیولوژی کاربردی و حرکت شناسی دانشگاه فلوریدا توسعه یافته است، از یادگیری ماشینی برای تجزیه و تحلیل ویدئوهای ضبط شده از بیمارانی استفاده می کند که آزمایش ضربه زدن با انگشت را برای بیماری پارکینسون انجام می دهند. این آزمایش شامل ۱۰ ضربه سریع با انگشت شست و انگشت اشاره است.
گوارین گفت: با بررسی این ویدئوها می توانیم حتی کوچک ترین تغییرات را در حرکات دست تشخیص دهیم که مشخصه بیماری پارکینسون است اما تشخیص بصری آن می تواند برای پزشکان دشوار باشد. نکته مثبت این فناوری در این است که بیمار می تواند ویدئوی خود را هنگام انجام آزمایش ثبت کند تا نرم افزار بتواند آن را تجزیه و تحلیل کند و نحوه حرکت بیمار را به پزشک اطلاع دهد. بدین ترتیب، پزشک می تواند براساس ویدئو تصمیم بگیرد.
بیماری پارکینسون یک اختلال مغزی است که بر حرکت تأثیر می گذارد و می تواند به کندی حرکت، لرزش، سفتی عضلات و عدم تعادل و هماهنگی منجر شود. علائم پارکینسون معمولا به تدریج آغاز می شوند و با گذشت زمان وضعیت بدتری پیدا می کنند. بررسی آزمایشگاهی یا تصویر برداری خاصی وجود ندارد که بتواند بیماری پارکینسون را تشخیص دهد اما یک مجموعه تمرین که توسط بیمار انجام می گیرند، به پزشکان در شناسایی و ارزیابی شدت بیماری کمک می کنند.
مقیاس رتبه بندی که بیشتر برای پیگیری سیر بیماری پارکینسون استفاده می شود، «MDS-UPDRS» نام دارد. گوارین توضیح داد: به رغم قابلیت اطمینان این روش، رتبه بندی به یک مقیاس پنج درجه‌ای محدود می‌شود که توانایی آن را برای ردیابی تغییرات ظریف در پیشروی بیماری محدود می‌کند و مستعد تفسیرهای ذهنی است.
این گروه پژوهشی با استفاده از الگوریتم‌ه ای یادگیری ماشینی برای تجزیه و تحلیل ویدئوها و ثبت تغییرات ظریف بیماری به مرور زمان، یک روش عینی تر را برای تعیین کمیت علائم حرکتی در بیماران پارکینسون ایجاد کردند.
گوارین گفت: ما متوجه شدیم که می توانیم همان ویژگی هایی را ببینیم که پزشکان در تلاش هستند با استفاده از دوربین و رایانه مشاهده کنند. با کمک هوش مصنوعی، بررسی یکسان برای همه افراد درگیر بیماری آسان تر می شود و به زمان کمتری نیاز پیدا می کند.
گوارین ادامه داد: این سیستم خودکار با استفاده از داده های دقیق جمع آوری شده توسط دوربین، جزئیاتی را آشکار کرده است که پیشتر مشخص نمی شدند. از جمله این جزئیات می توان به سرعت باز یا بسته شدن انگشت بیمار هنگام حرکت و میزان تغییر ویژگی های حرکتی در هر ضربه اشاره کرد.
وی افزود: در بیماری پارکینسون، حرکت باز کردن دست در مقایسه با افراد سالم به تاخیر می افتد. بررسی این اطلاعات جدید بدون ویدیو و رایانه تقریبا غیر ممکن است. این به ما می گوید که این فناوری می تواند به توصیف بهتر چگونگی تأثیر بیماری پارکینسون بر حرکت کمک کند و نشانگرهای جدیدی را برای کمک به ارزیابی اثربخشی درمان ها ارائه دهد.
منبع: ایسنا
