ویتامین C برای رشد و ترمیم بافت های بدن ضروری است و از سلول ها در برابر آسیب محافظت می کند. بنابه توصیه کارشناسان تغذیه، مردها و زن ها در روز به ترتیب به ۹۰ و ۷۵ میلی گرم ویتامین C نیاز دارند. کودکان و نوجوانان با توجه به سن شان به ۱۵ تا ۷۵ میلی گرم ویتامین C نیاز دارند که این مقدار در برخی شرایط بیشتر هم می شود.
روش جبران کمبود ویتامین C
هنگام درمان بیماری هایی که در اثر کمبود این ویتامین ایجاد شده است، پزشکان معمولا برای کودکان تا ۳۰۰ میلی گرم و برای بزرگسالان بین ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی‌گرم تجویز می کنند. خوشبختانه با مصرف این ویتامین، بیشتر بیماری ها، مانند اسکوربوت پس از چند روز تا چند هفته درمان می شوند.
با مصرف میوه و سبزیجات سرشار از ویتامین C می‌توان نیاز روزانه بدن به این ویتامین را برطرف کرد. فلفل سبز و قرمز، کلم بروکلی، کلم بروکسل، سیب زمینی، توت سیاه، توت فرنگی و انواع مرکبات حاوی ویتامین C هستند که با گنجاندن آنها در رژیم غذایی روز می توان جلوی ابتلا به بیماری های ناشی از کمبود این ویتامین را گرفت.
عوارض کمبود ویتامین C
هر چه ویتامین C در بدن کمتر شود، بدن توانایی سنتز پروتئین کلاژن را از دست می دهد. این پروتئین بافت های همبند را محکم نگه می‌دارد که نبود آن منجر به ضعف این نوع بافت می شود. وظیفه بافت همبند، حفاظت و پشتیبانی از بافت های دیگر بدن است. عوارض کمبود ویتامین C زمانی رخ می دهد که مصرف فرد به مدت چند هفته کمتر از ۱۰ میلی‌گرم در روز باشد.
ضعف بافت های همبند منجر به مشکلات زیر می شود:
- هیپرکراتوز، ضخیم شدن لایه خارجی پوست
- پورپورا، ایجاد جوش های پوستی و لکه های بنفش‌رنگ، به دلیل خونریزی از عروق (در نتیجه ضعیف شدن بافت های محافظ عروق خونی زیرپوستی)
- کبودی بدن
- فر خوردن مو
- قرمز شدن فولیکول مو به‌دلیل خونریزی عروق اطراف فولیکول ها
- مشکل در بهبود زخم
- درد مفاصل
- افسردگی، خونریزی لثوی، از دست دادن دندان ها و کم خونی فقر آهن از دیگر عوارض کمبود ویتامین C هستند.
