در سال های اخیر، نیاز به رویکرد های چند وجهی برای رسیدگی به خود آزاری به رسمیت شناخته شده است. و در حالی که دادن و دریافت عشق قطعا می تواند کمک کند، استراتژی های جایگزینی وجود دارد که می تواند به فرد کمک کند تا با پریشانی عاطفی طاقت فرسا کنار بیاید.
آسیب به خود یک موضوع نگران کننده و عمیقاً شخصی است که همچنان بر بسیاری از افراد تأثیر می گذارد، اما به ندرت در مورد آن صحبت می شود. افراد زمانی از آن به عنوان مکانیزم مقابله ای استفاده می کنند که احساس می کنند راه دیگری برای خروج از یک موقعیت بد ندارند یا نمی توانند با کسی در مورد آن صحبت کنند.
خود آزاری، اگر چه به ظاهر مخرب است، اما اغلب به عنوان راهی برای کنار آمدن با پریشانی عاطفی طاقت فرسا عمل می کند.
اضطراب، افسردگی، عصبانیت یا احساس پوچی. که درد فیزیکی ناشی از خود آزاری می تواند احساس آرامش موقتی از آشفتگی عاطفی ایجاد کند. علاوه بر این، خود آزاری می تواند راهی برای بیان درد عاطفی باشد که ممکن است نتوانند به صورت کلامی بیان کنند، یا تلاشی نا امیدانه برای احساس چیزی در هنگام احساس بی حسی احساسی.
راهنمای مطالعه
عوامل روانشناختی که فرد را به سمت خود آزاری سوق می دهد
بسیاری از مردم، در مورد شرایط اضطراری سلامت روان و منابع موجود آگاهی ندارند. آنها ممکن است خود آزاری را به عنوان یک فریاد برای کمک یا نشانه ای از یک موضوع عمیق تر تشخیص ندهند. ننگ پیرامون سلامت روان به آن اضافه می شود که می تواند افراد را از جستجوی کمک حرفه‌ای باز دارد.
ترس از قضاوت یا لقب (دیوانه) می تواند مانع مهمی باشد. در نتیجه، چندین نفر به عنوان راهی برای کنار آمدن با درد خود در سکوت، به خود آزاری متوسل می شوند. ضروری است در مورد اینکه چه عوامل فیزیولوژیکی می توانند فرد را به سمت آسیب رساندن به خود سوق دهند، بیاموزیم.
آسیب به خود می تواند توسط عوامل مختلفی ایجاد شود
- اختلال در تنظیم عاطفی: مشکل در مدیریت احساسات شدید مانند خشم، غم، اضطراب یا تنهایی. خود آزاری باعث رهایی موقت از این احساسات طاقت فرسا می شود.
- تروما: تجارب گذشته سوء استفاده، غفلت یا خشونت می تواند زخم های عمیقی بر جای بگذارد. خود آزاری می تواند راهی برای بیان یا بی حس کردن درد عاطفی مرتبط با آن تجربیات باشد.
- عزت نفس پایین: احساس بی ارزشی یا دوست داشتنی نبودن می تواند از طریق آسیب رساندن به خود منجر به تنبیه خود شود.
- جدایی: جدایی از خود می تواند به خود آزاری به عنوان راهی برای احساس چیزی، حتی درد منجر شود.
- فقدان مکانیسم های مقابله ای سالم: افرادی که راه های سالمی برای مدیریت استرس یا احساسات دشوار ایجاد نکرده اند، ممکن است به خود آزاری متوسل شوند.
تکنیک های موثر برای مقابله ای سالم تر
درمان شناختی رفتاری
درمان شناختی به افراد کمک می کند تا الگوهای افکار منفی را که به تمایلات خود آزاری کمک می کند شناسایی کرده و مهارت های مقابله ای سالم تری را توسعه دهند.
رفتار درمانی دیالکتیکی
رفتار درمانی دیالکتیکی بر تنظیم عاطفی، تحمل پریشانی، اثر بخشی بین فردی و ذهن آگاهی تمرکز دارد برای مدیریت احساسات و ایجاد خروجی های سالم تر.
درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد
به افراد می آموزد که احساسات دشوار را بدون قضاوت بپذیرند و متعهد به زندگی معنادار بر اساس ارزش های خود باشند.
هنر درمانی
هنر درمانی امکان بیان غیر کلامی احساسات را فراهم می کند و می تواند فضای امنی برای کاوش و درمان باشد.
تکنیک های ذهن آگاهی
تکنیک هایی مانند مدیتیشن و تنفس عمیق می تواند به افراد کمک کند تا از وضعیت عاطفی خود آگاه تر شوند و یاد بگیرند که احساسات دشوار را به روشی سالم مدیریت کنند.
نوشتن
نوشتن به افراد اجازه می دهد تا افکار و احساسات خود را بیان و کشف کنند و خودآگاهی و پردازش عاطفی را ارتقا دهند.
خودآگاهی برای شناسایی محرک هایی که منجر به تمایلات خود آزاری می شود، بسیار مهم است. محرک ها می توانند موقعیت ها، احساسات، خاطرات یا حتی افراد باشند.
نگه داشتن یک دفترچه یادداشت یا تمرین ذهن‌آگاهی، افراد می توانند یاد بگیرند که محرک هایشان را بشناسند و مکانیسم های مقابله ای جایگزین ایجاد کنند. هنگامی که یک محرک شناسایی می شود، انجام اقدامات پیشگیرانه مانند درگیر شدن در تکنیک های آرام سازی، کمک گرفتن برای حمایت یا درگیر شدن در یک فعالیت سالم می تواند به جلوگیری از آسیب رساندن به خود کمک کند.
