هسته زردآلو حاوی آمیگدالین است. مصرف آمیگدالین، گلیکوزید سیانوژن، ممکن است باعث مسمومیت سیانیدی شود زمانی که شما غذاهایی که حاوی گلیکوزید سیانوژن هستند، می خورید، با آنزیم های بدن شما واکنش نشان می دهند و هیدروژن سیانید رها می شود.
در مجموع مغز هسته زردآلو به دلیل داشتن آمیگدالین به شدت برای بدن مضر است و مصرف آن توصیه نمی شود. همچنین هسته این میوه حاوی آمیگدالین است که در بدن به تولید ماده ای تحت عنوان سیانید می انجامد که مانند سیانور عمل کرده و ممکن است در افراد اختلال تنفسی، فلج و حتی مرگ را منجر شود و عوارض جانبی دارد.
زمانی که هسته زردآلو می خورید، اثرات ملایم مسمومیت سیانیدی که شما تجربه می‌کنید، سردرد، حالت تهوع، استفراغ و احساس گیجی است.
نظر متخصصین موسسه MSKCC، بر این است که علائم نگران کننده بیشتر که به مسمومیت سیانیدی مربوط است، شامل سطح هوشیاری پایین، سیانوز (کبود شدن پوست، ناخن و لب ها به دلیل کمبود اکسیژن)، افتادگی پلک چشم، و فشار خون پایین است.
زردآلوهایی که رنگ نارنجی تیره دارند، حاوی بتاکاروتن بیشتری هستند، این ماده در جلوگیری از ابتلا به سرطان، کاهش خطر بروز بیماری های قلبی، سکته و آب مروارید بسیار مؤثر است، از شب کوری در سالمندان نیز تا حد بالایی می کاهد پس حتما میوه مورد نظر خود را از بین زردآلوهای رسیده انتخاب کنید. پتاسیم موجود در میوه زردآلو به بهبود وضعیت سلامت سالمندان و همچنین به بهبود افسردگی در آنها کمک می کند.
زردآلود را ترجیحاً به صورت روزانه خریداری شده و ظرف دو روز میل کنید.
زردآلوهای نرم، گوشتی و تازه برای مصرف انتخاب کرده و به هیچ عنوان زردآلود با رنگ زرد روشن را خریداری نکنید، چراکه دارای ترکیبات گوگردی است.
