اغلب ما پنیر را تنها به عنوان یکی از اعضای دوست داشتنی سفره هایمان می شناسیم. اما آیا تا به حال به این فکر کرده اید که پشت این طعم دلنشین، چه دنیای علمی شگفت انگیزی نهفته است؟
در واقع، دنیایی از میکروب های مفید، به خصوص باکتری های اسید لاکتیک، در پنیر وجود دارند.
این باکتری ها در فرآیند تخمیر پنیر نقش حیاتی دارند و وقتی ما پنیر مصرف می کنیم، این باکتری های دوست‌داشتنی به طور موقت وارد سیستم گوارشی ما، یعنی روده، می شوند.
نقش آن ها به عنوان تعدیل کننده میکروبیوم به این معناست که آن ها به متعادل کردن جمعیت میکروب های موجود در روده کمک می کنند. این تعادل، برای سلامت کلی بدن، از جمله سلامت روده و متابولیسم، بسیار حیاتی است.
یعنی پنیر مستقیماً روی سلامت روده ما تاثیر می گذارد؟
روده ما یک اکوسیستم بسیار پیچیده است و رژیم غذایی نقشی اساسی در شکل دهی به آن دارد. غذاهای تخمیر شده مانند پنیر، به عنوان وسیله ای عمل می کنند که این میکروب های مفید را به روده منتقل کرده و به تکثیر آن ها کمک می کنند.
این باکتری های مفید می توانند فواید متعددی داشته باشند. مثلاً می توانند در مهار رشد باکتری های مضر (پاتوژن ها)، تولید ترکیبات زیست فعال که برای بدن مفیدند، و همچنین تنظیم عملکرد سلول های دیواره روده نقش ایفا کنند.
اما مهم است که پنیر را به صورت متعادل و در کنار سایر مواد غذایی مفید مصرف کنیم. مصرف بیش از حد هر ماده غذایی، حتی مفیدترین آن، توصیه نمی شود. نکته کلیدی این است که بدانیم پنیر، فراتر از یک لذت، یک داروی طبیعی بالقوه برای سلامت روده و متابولیسم ماست.
