بسیاری از افراد تصور می کنند فعالیت بدنی آن ها را از بیماری ها مصون می سازد، در حالی که این باور می تواند مانع تشخیص بیماری های جدی شود.
ورزش کردن فواید فراوانی دارد اما همه جانبه نیست. فعالیت بدنی منظم می تواند از بروز بیماری هایی مانند گرفتگی عروق قلبی، افسردگی، اختلالات حافظه، یبوست و حتی سنگ کلیه پیشگیری کند.
جالب اینجاست که این بیماری ها اغلب مربوط به سیستم هایی غیر از عضلات و مفاصل هستند. یعنی همان بخش هایی که در ورزش فعال ترند، بیشترین آسیب را هم می بینند.
ورزش منظم باعث افزایش توانمندی، بهبود تراکم استخوان و عملکرد بهتر این سیستم می شود. به‌ویژه فعالیت هایی مانند دویدن یا تمرینات تحمل وزن، فشار مکانیکی مفیدی به استخوان ها وارد می کنند که منجر به تحریک رشد و افزایش تراکم استخوان می شود. البته این اثرات تنها در کنار تغذیه مناسب و سبک زندگی سالم معنا پیدا می کنند.
ورزش یک ابزار مؤثر برای ارتقای سلامت جسمی و روانی است، اما نباید آن را جایگزین مراقبت های پزشکی دانست. اگر فردی علائمی از بیماری دارد، نباید با این تصور که ( من ورزشکارم، پس بیمار نیستم) از مراجعه به پزشک خودداری کند.
تشخیص زودهنگام و درمان به موقع، کلید حفظ سلامت در کنار سبک زندگی فعال است.
