اگر تا به حال فهرستی از مواد تشکیل دهنده روی برچسب های مواد غذایی را خوانده باشید، به احتمال زیاد افزودنی «طعم طبیعی» را دیده اید. در واقع، طعم های طبیعی چهارمین ماده رایج موجود در غذاهای بسته بندی شده هستند. اما این اصطلاح در واقع به چه معناست؟ طعم‌های طبیعی چیست، از کجا مشتق می شوند، و اینکه آیا به‌طور قابل توجهی بر سلامت ما تأثیر می گذارند.
راهنمای مطالعه
طعم های طبیعی چیست؟
طبق تعریف قانونی، سازمان غذا و دارو (FDA) اصطلاح «طعم طبیعی» را به عنوان «روغن ضروری، اولئورزین، اسانس یا استخراج، هیدرولیز پروتئین، تقطیر، یا هر محصول بو دادن تعریف می کند. حرارت دادن یا آنزیمولیز، که از هر یک از غذاهای زیر مشتق شده است:
- ادویه جات ترشی جات
- میوه یا آب میوه
- سبزیجات یا آب سبزیجات
- مخمر خوراکی
- گیاهان
- پوست، جوانه، ریشه، برگ یا مواد گیاهی مشابه
- گوشت
- غذاهای دریایی
- طیور
- تخم مرغ
- محصولات لبنی
- محصولات تخمیری که عملکرد مهم آنها در غذا طعم دهنده است تا تغذیه
چیزی که تمام این اصطلاحات علمی فنی واقعاً به آن اضافه می شود این است که طعم های طبیعی، افزودنی های غذایی فرآوری شده هستند که از غذای واقعی به دست می آیند. هدف اصلی آنها افزایش طعم و مزه هر محصول غذایی یا نوشیدنی است که به آن اضافه می شود.
در حال حاضر صدها طعم دهنده طبیعی وجود دارد و بسیاری از آنها چندان طبیعی به نظر نمی رسند، مانند آمیل استات (ترکیبی که در موز وجود دارد)، سیترال (استخراج شده از مرکبات) و استوئین (طعم کره). و در حالی که این مواد شیمیایی ممکن است واقعاً مشکل ساز نباشند، مسئله واقعی این است که مصرف کنندگان این سطح از اطلاعات دقیق را دریافت نمی کنند، تنها چیزی که می بینیم (طعم های طبیعی) در لیست مواد تشکیل دهنده است.
طعم های طبیعی در مقابل طعم های مصنوعی
حتی هنوز هم، اصطلاح (طبیعی) همچنان راحتی زیادی را برای مصرف کنندگان به ارمغان می آورد، به ویژه در مقایسه با جایگزین: طعم های مصنوعی.
طعم آور مصنوعی یا طعم دهنده مصنوعی به هر ماده ای اطلاق می شود که هدف آن ایجاد طعم باشد، که از ادویه، میوه یا آب میوه، آب سبزیجات، مخمر خوراکی، سبزی، پوست، جوانه، ریشه مشتق نشده باشد. برگ یا مواد گیاهی مشابه، گوشت، ماهی، مرغ، تخم مرغ، محصولات لبنی یا محصولات تخمیری آنها.
به طور خلاصه، طعم های طبیعی از یک غذا استخراج می شوند، در حالی که طعم های مصنوعی به صورت شیمیایی سنتز می شوند.
با این حال، این لزوماً به این معنا نیست که طعم های مصنوعی برای سلامتی ما بدتر از طعم های طبیعی هستند. طعم های مصنوعی ممکن است، در برخی موارد، نسبت به همتای طبیعی‌شان تا حدودی ایمن تر در نظر گرفته شوند. این به این دلیل است که برخی طعم های مصنوعی در واقع مواد شیمیایی کمتری نسبت به طعم های طبیعی دارند و در محیط های آزمایشگاهی بسیار کنترل شده و تنظیم شده تولید می شوند.
آیا طعم های طبیعی برای شما مضر هستند؟
بنابر این، این به چه معناست از نظر تأثیرات طعم های طبیعی بر سلامتی؟
طعم های طبیعی فقط در مقادیر کم در غذا وجود دارد و برای تامین مواد مغذی قابل توجهی در نظر گرفته نشده است. ارزش غذایی آنها در صورت وجود حداقل است.
همین تصور در مورد هر گونه مواد شیمیایی غیرطبیعی که ممکن است این طعم دهنده ها داشته باشند صدق می کند. مقادیر آن قدر کم است که وقتی در حد اعتدال مصرف می شوند واقعاً نباید باعث نگرانی شوند. به علاوه، این افزودنی ها به طور کلی توسط FDA به عنوان ایمن شناخته می شوند.
آیا باید از طعم های طبیعی اجتناب کرد؟
بنابر این، آیا باید از غذاهایی با طعم های طبیعی که در فهرست مواد تشکیل دهنده فهرست شده اند دوری کنید؟ این ماده مشترک نباید برای اکثر مصرف کنندگان نگرانی اصلی باشد. بیشتر طعم های طبیعی به طور کلی بی خطر هستند، بنابراین اکثر مردم می توانند آنها را بدون مشکل مصرف کنند.
گفته می شود، به احتمال زیاد طعم های طبیعی را در غذاهای فرآوری شده و فوق فرآوری شده پیدا خواهید کرد. و در حالی که برخی از این محصولات ممکن است فواید سلامتی خاصی داشته باشند، بسیاری دیگر سرشار از کالری، سدیم، شکر افزوده شده و طیف وسیعی از مواد اسرارآمیز هستند. اینها ممکن است به التهاب در سراسر بدن و سایر نگرانی های سلامتی کمک کنند.
