این رود گولیت افسانه ای است که از میلان می گوید… از مارادونا… از فرمول موفقیت… این گفتگو را حتما بخوانید.
رود گولیت از دیدن میلان در بحران رنج می برد؛ تیمی که حالا از صعود به لیگ قهرمانان فصل بعد فاصله دارد. این نکته در گفتگوی گولیت با گاتزتا دلواسپرت آشکار است.
گاتزتا دلواسپرت می نویسد؛ برای روسونری، حذف از مهم ترین رقابت باشگاهی اروپا — جامی که میلان هفت بار آن را فتح کرده، دو بار با حضور گولیت — یک «فاجعه» خواهد بود.
ساعاتی مانده به یک بازی خاص برای او، دیدار ناپولی–میلان که در سال ۱۹۸۸ نخستین اسکودتوی گولیت در ایتالیا را رقم زد، اسطوره هلندی که امروز عضوی از آکادمی لورئوس است، با یادآوری دوئل های تاریخی اش با مارادونا و آن پیروزی فراموش نشدنی ۳-۲ در یکم مه، امیدش را برای بازگشت روسونری به اوج پنهان نمی کند.
راهنمای مطالعه
- آقای گولیت، چنین فصلی را از میلان انتظار داشتید؟
- چگونه می توان مشکل میلان را حل کرد؟
- آیا مربی ای مثل کونته یا آلگری برای میلان مناسب است؟
- نظرتان درباره رشد رایندرز چیست؟
- یکشنبه، چالش در سن پائولو
- با وجود آنکه مقابل تان مارادونا قرار داشت؟
- آیا میلان امروز می تواند معجزه‌ای مانند آن روز شما در سن پائولو تکرار کند؟
آقای گولیت، چنین فصلی را از میلان انتظار داشتید؟
«این فصل من را یاد چلسی می اندازد؛ تیمی دیگر که این روزها… مثل یک معماست. صادقانه بگویم، هنوز نفهمیده ام میلان می خواهد چه نوع فوتبالی بازی کند. به نظرم تیم هنوز مسیر درست را پیدا نکرده. روی کاغذ ترکیب تیم قوی است، به ویژه بعد از نقل و انتقالات زمستانی. پیروزی در سوپر جام ایتالیا هم این تصور را ایجاد کرد که مشکلات تمام شده اند، اما این طور نشد. آن برد در عربستان سعودی نتوانست اعتماد به نفس واقعی به تیم بدهد و پیشرفتی نسبت به نیم فصل اول حاصل نشد.»
چگونه می توان مشکل میلان را حل کرد؟
«همان طور که پاری سن ژرمن این کار را کرد؛ وقتی خرید ستاره ها را کنار گذاشت و به جای آن، مربی ای با فلسفه ای روشن مثل لوئیس انریکه آورد که توانست فوتبالی جوان محور و هدفمند ارائه دهد. لیورپول هم مثال خوبی ست: کلوپ را با مربی ای هم فلسفه جایگزین کرد و حالا اسلات در مسیر قهرمانی لیگ برتر است. میلان باید دوباره به ریشه هایش، به دی ان ای خودش برگردد. موفقیت چیزی نیست که بتوان آن را خرید؛ باید با کار و تصمیم‌های درست به آن رسید.»
آیا مربی ای مثل کونته یا آلگری برای میلان مناسب است؟
«نمی دانم انتخاب درست چه کسی ست. نکته مهم این است که مربی ای بیاید که با هویت باشگاه هماهنگ باشد هر هویتی که باشگاه تعریف کرده باشد. مثلاً اینتر فلسفه ای روشن و سبک بازی مشخص دارد؛ با مربی ای که آن را کامل اجرا می کند و بازیکنانی که کاملاً به سیستم ۳-۵-۲ می خورند. میلان باید دی ان ای خودش را پیدا کند و قبل از فکر کردن به مربی، باید از نظر مدیریتی مسیر روشنی داشته باشد.»
نظرتان درباره رشد رایندرز چیست؟
«فصل های اخیرش شگفت انگیز بوده و حالا بازیکنی ست که باعث هیجان ما شده. او را از زمان بازی در جوانان AZ آلکمار می شناسم و به پیشرفتی که کرده افتخار می کنم. حالا به ستاره ای جهانی تبدیل شده که مرتب گل می زند و با ثبات بازی می کند.»
رایندرز فردا در بازی ناپولی–میلان نقشی کلیدی دارد؛ همان دیداری که در سال ۱۹۸۸ برای شما نخستین اسکودتو را آورد. از آن بازی چه خاطره ای دارید؟
«ماجرای بزرگی بود! (با خنده) تا آن زمان هرگز به ناپل نرفته بودم. شنبه قبل از سفر، متعجب بودم: بازیکنان و کادر فنی سوار یک هواپیما بودند و یک هواپیمای کوچکتر هم مخصوص اعضای امنیتی و… غذا بود!
وقتی به هتل جولی در ناپل رسیدیم، کل طبقه آخر را اشغال کردیم که توسط محافظ ها قرق شده بود. فقط آن ها اجازه داشتند به غذا نزدیک شوند غذایی که توسط سرآشپز هایی پخته شده بود که همراه ما آمده بودند! چون می ترسیدند کسی چیزی بخورد که برایش مشکل ساز شود و نتواند بازی کند!»
یکشنبه، چالش در سن پائولو
گولیت تعریف می کند:
«وقتی با اتوبوس به سمت ورزشگاه می رفتیم، پرتقال، سنگ و هر چیزی که فکرش را بکنید به سمت مان پرتاب می کردند. جو واقعاً دیوانه وار بود، اما ما پیروز شدیم.»
با وجود آنکه مقابل تان مارادونا قرار داشت؟
«روبرو شدن با نابغه ای مثل او واقعاً هیجان انگیز بود: دیه گو یک قهرمان بی نظیر بود. تماشاگران ناپلی هم خارق العاده بودند؛ بعد از آن پیروزی، ما را تشویق کردند. واقعاً خاطره ای فراموش نشدنی بود.»
اما در بازی رفت همان فصل، برابر ناپولی، توپ طلا را دریافت کردید.
«سال ها بی‌سروصدا از جنبش ضد آپارتاید آفریقای جنوبی حمایت می کردم. وقتی توپ طلا را بردم، تصمیم گرفتم آن را به ماندلا که در زندان بود تقدیم کنم. در آن زمان در ایتالیا هنوز خیلی ها او را نمی شناختند و حتی نمی دانستند چه کسی است. وقتی در آفریقای جنوبی با او ملاقات کردم، “مادیبا” گفت که نگران بوده به خاطر این کار مجازات شوم. شنیدن حرف هایش برایم بسیار احساسی و تکان دهنده بود.»
آیا میلان امروز می تواند معجزه‌ای مانند آن روز شما در سن پائولو تکرار کند؟
«امیدوارم پایانش همان باشد، اما کار آسانی نخواهد بود. ناپولی تیم قدرتمندی است.»
اگر میلان به لیگ قهرمانان نرسد، چه معنایی خواهد داشت؟
«یک فاجعه. روسونری عقب هستند و راه سختی در پیش دارند، اما باید تمام توانشان را بگذارند. هنوز هم می توانند موفق شوند.»
بین اینتر و ناپولی، شانس قهرمانی را به کدام یک می دهید؟
«اینتر شانس بیشتری دارد.»
بیاییم سراغ لیگ قهرمانان.
«من همچنان روی رئال مادرید حساب می کنم: آن ها می توانستند حذف شوند، اما آنچلوتی همیشه راهی برای نجات پیدا می کند. کارلو فوق العاده است. البته از قهرمانی پاری سن ژرمن هم ناراحت نمی شوم، شیوه بازیشان مرا تحت تأثیر قرار داده.»
کدام بازیکن بیش از همه شما را هیجان زده می کند؟
«یامال واقعاً شگفت انگیز است، اما اجازه بدهید چیزی درباره کریستیانو رونالدو بگویم: هرگز او را بعد از یورو نقد نکرده ام. او را یک اسطوره واقعی می دانم.»
خبر ورزشی
