بیدار ماندن تا ساعات اولیه صبح می تواند بسیار خطرناک باشد و سبک زندگی شب زنده داری به طور چشمگیری با افزایش ریسک دیابت همراه است.
پژوهشی جدید نشان می دهد بیدار ماندن تا ساعات اولیه صبح ممکن است بسیار خطرناک باشد. احتمالاً سبک زندگی شب زنده داری خطر ابتلا به دیابت را تا اندازه زیادی افزایش دهد و چندین اثر مخرب دیگر بر سلامت داشته باشد.
این تحقیق دانشمندان مرکز پزشکی دانشگاه لیدن هلند روی ۵۰۰۰ فرد دارای اضافه وزن متمرکز بود. این افراد در مطالعه اپیدمیولوژی چاقی در هلند که تلاشی مداوم برای شناسایی نقش چربی بدن در بیماری هاست، شرکت کرده بودند.
میانگین سنی شرکت کنندگان ۵۶ سال و میانگین شاخص توده بدنی (BMI) آنها ۳۰ بود که مرز اضافه وزن و چاقی محسوب می شود. از آن ها خواسته شد پرسش‌نامه‌ای را درباره ساعت های معمول خواب و بیداری خود پر کنند. محققان با استفاده از این داده ها نقطه میانی خواب یا MPS آنها را محاسبه کردند.
با استفاده از داده های MPS، شرکت‌کنندگان به ۳ گروه کرونوتیپ تقسیم شدند. ۲۰ درصد اول MPS زود هنگام با ساعت ۲:۳۰ صبح داشتند و ۲۰ درصد دوم MPS متوسط بین ۲:۳۰ تا ۴ صبح. ۶۰ درصد نهایی کرونوتیپ های دیر هنگام با MPS بعد از ۴ صبح در نظر گرفته شدند. محققان ۶.۶ سال این شرکت‌کنندگان را زیر نظر گرفتند.
پس از تعدیل عواملی همچون کل چربی بدن، رژیم غذایی، سن، جنسیت، تحصیلات و سبک زندگی از جمله سیگار کشیدن، کیفیت و مدت خواب و مصرف الکل، محققان دریافتند افرادی که کرونوتیپ دیر هنگام دارند، نسبت به کرونوتیپ متوسط، ۴۶ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ هستند.
علاوه بر این، گروه کرونوتیپ دیر هنگام شاخص توده بدنی بالاتری نسبت به ۲ گروه دیگر داشتند و دور کمر آنها نیز ۱.۹ سانتی متر بزرگ تر بود؛ ۷ سانتی متر چربی احشایی بیشتر و ۱۴ درصد چربی کبدی بالاتر داشتند.
در حالی که این تحقیق ارتباط شب زنده داری و ابتلا به دیابت را تأیید کرده است، علت دقیق آن هنوز مشخص نیست. یکی از نظریه های محققان این است که افراد شب زنده دار ممکن است بیشتر غذا بخورند.
«جیرون فن در فلده» (Jeroen van der Velde)، محقق اصلی این پژوهش، می گوید: «احتمالاً افرادی که کرونوتیپ دیر هنگام دارند، بیشتر تا دیروقت غذا می خورند. اگر چه ما این موضوع را در پژوهش خود اندازه‌گیری نکردیم، شواهدی بیشتری به دست آمده است که نشان می دهد محدودکردن خوردن به زمان، مثل نخوردن غذا بعد از ساعت ۶ عصر، ممکن است به بهبود متابولیک منجر شود. افراد شب زنده دار که نگران افزایش خطر دیابت نوع ۲ هستند، ممکن است بخواهند این روش را امتحان کنند یا حداقل سعی کنند از خوردن دیروقت خودداری کنند.»
این تیم همچنین قصد دارد بررسی کند که آیا تغییر الگوهای خواب می تواند اثرات سلامتی ناشی از شب زنده داری را تغییر دهد یا خیر. به نظر می رسد تلاش برای زودتر خوابیدن ایده خوبی باشد، به ویژه با توجه به اینکه تحقیق دیگری در سال ۲۰۲۲ سبک زندگی شبانه را به افزایش خطر دیابت و بیماری قلبی مرتبط دانسته و مطالعه ای دیگر که اوایل امسال انجام شد، نشان داد زندگی شبانه می تواند خطر مرگ زودرس را افزایش دهد.
یافته های پژوهش حاضر قرار است در نشست سالانه انجمن مطالعات دیابت اروپا که تا چند روز دیگر در اسپانیا برگزار می شود، ارائه شود.
