طرز فکر دومینو اصطلاحی است که به تأثیر عمیقی اطلاق می شود که شکست های کوچک می توانند بر رفاه و بهره وری کلی ما داشته باشند. یک اشتباه کوچک، اگر به سرعت به آن رسیدگی نشود، می تواند واکنش زنجیره ای از رویدادهای منفی را ایجاد کند و در نهایت کل روز ما را از مسیر خارج کند.
خواه صبح ها قهوه روی پیراهن شما ریخته شود، با ترافیک غیر منتظره در مسیر رفت و آمد مواجه شوید یا باز خوردهای انتقادی در مورد یک پروژه دریافت کنید، این حوادث به ظاهر بی اهمیت می توانند به آبشاری از نا امیدی، استرس و کاهش عملکرد تبدیل شوند.
ذهنیت دومینو، که اغلب به عنوان (اثر دومینو) از آن یاد می شود، می تواند به طور قابل توجهی بر درک ما از شکست ها و چالش های زندگی روزمره تأثیر بگذارد.
از منظر روان‌شناختی، این طرز فکر نشان می دهد که یک شکست یا چالش می تواند منجر به مجموعه ای از رویدادهای منفی شود، دقیقاً مانند ردیفی از سقوط دومینو. افراد با این طرز فکر ممکن است شکست ها را به عنوان پیش درآمدهای اجتناب ناپذیر شکست های بیشتر تفسیر کنند که منجر به احساس نا امیدی و کاهش حس کنترل بر شرایط خود می شود.
افراد می توانند استراتژی هایی را اتخاذ کنند
روش های درمانی زیادی وجود دارد که یک پزشک یا روانشناس می تواند از آنها برای رسیدگی به ذهنیت دومینوی تعمیم بیش از حد استفاده کند، اما چند قدمی که فرد می تواند برای نجات خود از آشفتگی عاطفی انجام دهد به شرح زیر است:
سعی کنید فهرستی از شواهد و حقایق برای حمایت از افکاری که شما را به سمت بدترین نتیجه سوق می دهند تهیه کنید.
آیا بر اساس احساسات یا شواهد هدایت می شوید؟
فهرستی از شواهدی تهیه کنید که ممکن است نادرست بودن نتیجه گیری شما را ثابت کند.
- فهرستی از مزایا و معایب طرز تفکر خود تهیه کنید.
- آیا همه اطرافیان شما با نتیجه گیری شما موافق هستند؟
- سعی کنید از خودتان بیرون بیایید و ببینید اگر عزیزتان جای شما بود آیا به همین نتیجه می رسید.
- یادگیری به شکل گیری قضاوت های فردی و موقعیت خاص به جای قضاوت های جهانی.
- وقایع خاصی را که در آنها موفق شده اید خلاف آن را ثابت کنید به یاد بیاورید.
- یادگیری انتظاراتی نه چندان خوش بینانه، اما در واقع واقع بینانه.
سوگیری های شناختی یا عوامل روانی که در اثر دومینو نقش دارند
اثر دومینو اغلب از سوگیری های شناختی مانند سوگیری منفی نشات می گیرد، که باعث می شود بیشتر روی رویداد های منفی تمرکز کنیم تا رویدادهای مثبت. این عواقب شکست ها را بزرگ تر می کند، در حالی که سوگیری تأیید اعتقاد ما را به اجتناب ناپذیر بودن شکست تقویت می کند.
برای مقابله با این سوگیری ها، او استفاده از تکنیک هایی مانند بازسازی شناختی را برای کمک به قالب بندی مجدد افکار منفی پیشنهاد می شود، در حالی که ذهن آگاهی دیدگاه متعادل تری را تقویت می کند.
