همه گیری COVID-19 به طور موقت حس بویایی بسیاری از ما را ربود. ما غذای بی مزه را تحمل کردیم، به این امید که روزی دوباره ادویه ها و گیاهان روی زبانمان زنده شود. در حالی که برخی بهبود یافته اند، بسیاری با بوی و طعم ضعیف به زندگی خود ادامه می دهند.
مطالعه‌ای که اخیراً در مجله انجمن قلب آمریکا منتشر شد، مشاهده کرد که «اختلال بویایی، یک نقص حسی رایج در افراد مسن، ممکن است یک نشانگر جدید یا عامل بالقوه برای نارسایی احتقانی قلب باشد.»
راهنمای مطالعه
آیا ضعیف شدن حس بویایی واقعاً نشان دهنده مشکلات قلبی است؟
در واقع، کاهش حس بویایی ممکن است نشانه اولیه نارسایی قلبی باشد. مشاهده شد که از دست دادن حس بویایی ممکن است با روند اولیه اختلالات عصبی و بیماری های رایج مانند آسیب شناسی های قلبی عروقی مرتبط باشد.
چرا این اتفاق می افتد؟
ارتباط بین توانایی بویایی ضعیف و نارسایی قلبی با سلامت عروق خونی مرتبط است. توانایی تشخیص بوها بیشتر به جریان طبیعی خون از طریق بویایی و سایر نواحی مسئول ادراک بستگی دارد. التهاب طولانی مدت و فرآیندهای عصبی بر سیستم های قلبی و مسیرهای بویایی به طور همزمان تأثیر می گذارند.
در افرادی که قلب بسیار ضعیفی دارند، خون رسانی به تمام اعضای بدن از جمله ناحیه عصب بویایی که تنها عصب حسی انتقال دهنده حس بویایی است، کاهش می یابد. این ممکن است منجر به کاهش حس بویایی شود.
سایر علل ضعف حس بویایی شامل مشکلات بینی، بیماری های مغزی که بر عصب بویایی تأثیر می گذارد یا COVID-19 است. ربطی به عملکرد قلب ندارد.
چه کسانی مستعد حس بویایی ضعیف هستند؟
افرادی که بیشتر مستعد داشتن حس بویایی ضعیف هستند عبارتند از: افراد مسن، مبتلایان به بیماری های عصبی (مانند آلزایمر و پارکینسون)، افراد مبتلا به مشکلات مزمن سینوس یا انسداد بینی و افرادی که دارای شرایط ژنتیکی خاصی هستند.
عوامل سبک زندگی مانند سیگار کشیدن، قرار گرفتن در معرض سموم محیطی، و سلامت ضعیف قلبی عروقی نیز می توانند به اختلال عملکرد بویایی کمک کنند.
آیا می شود تغییری ایجاد کرد؟
ممکن است حس بویایی ضعیف در شرایط خاصی بهبود یابد. پرداختن به مسائل اساسی سلامت، درمان عفونت های سینوسی، به عنوان مثال، به حداقل رساندن تماس با مواد سمی می تواند کمک زیادی به بهبود این وضعیت کند.
