یک مطالعه جدید نشان می دهد که اندازه دور کمر می تواند معیار بهتری نسبت به شاخص توده بدنی در پیش بینی تأثیر وزن اضافی بر سلامت قلب افراد باشد.
محققان دریافتند افرادی که در طی یک دوره شش ساله دارای شاخص اندازه دور کمر بالایی بودند، ۱۶۳ درصد بیشتر در معرض خطر بیماری قلبی بودند و حتی اندازه دور کمر متوسط هم با ۶۱ درصد افزایش خطر مرتبط بود.
به نقل از مدیسن نت: دکتر «یون کیان»، محقق ارشد از دانشگاه پزشکی نانجینگ چین، گفت: «یافته های ما نشان می دهد که شش سال اندازه دور کمر با ثبات متوسط تا زیاد، خطر ابتلاء به بیماری های قلبی عروقی را افزایش می دهد، و نشان می دهد که اندازه گیری های اندازه دور کمر ممکن است به طور بالقوه به عنوان یک عامل پیش بینی‌کننده برای بروز بیماری های قلبی عروقی مورد استفاده قرار گیرد.»
شاخص گردی بدن (BRI) دور کمر افراد را با قد آنها مقایسه می کند و تخمینی از چربی اضافی شکم آنها ارائه می دهد.
در مقایسه، شاخص توده بدنی فقط وزن افراد را با قد آنها مقایسه می کند. برخی از شاخص توده بدنی (BMI) به عنوان معیاری نادرست برای چاقی انتقاد کرده اند؛ برای مثال، ورزشکاران بسیار متناسب به دلیل توده عضلانی سنگین می توانند BMI بالایی داشته باشند.
برای این مطالعه، محققان BRI نزدیک به ۱۰۰۰۰ بزرگسال ۴۵ سال و بالاتر را در چین در طول دهه ۲۰۱۰ ردیابی کردند. به گفته متخصصان، BRI نه تنها چربی شکم افراد، بلکه میزان چربی احشایی آنها را نیز نشان می دهد.
محققان چگونگی تغییر BRI افراد در طول زمان را تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که افزایش BRI به طور قابل توجهی با خطر بیماری قلبی، سکته مغزی، حمله قلبی و سایر بیماری های مرتبط با قلب ارتباط دارد.
نتایج نشان داد که این خطر حتی پس از اینکه محققان سایر خطرات مرتبط با سلامت قلب مانند فشار خون، قند خون و سطح کلسترول را در نظر گرفتند، ادامه داشت.
کیان گفت: «چاقی همچنین منجر به التهاب و مکانیسم های دیگری در بدن می‌شود که می تواند بر عملکرد قلب و عروق تأثیر بگذارد.»
