محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) روش واکسیناسیون جدیدی را توصیه می کنند که می تواند HIV را تنها با دو واکسن از بین ببرد. اولین دوز سیستم ایمنی را تقویت می‌کند و به آن کمک می کند تا یک هفته بعد پاسخ قوی تری به دوز دوم ایجاد کند.
یکی از دلایل اصلی که چرا ساختن یک واکسن موثر HIV دشوار بوده این است که این ویروس به سرعت جهش می یابد که به آن اجازه می دهد از پاسخ آنتی بادی(پادتن) تولید شده توسط واکسن ها فرار کند.
چندین سال پیش، محققان MIT نشان دادند که تجویز یک سری دوزهای فزاینده واکسن HIV در طول دو هفته می تواند با تولید مقادیر بیشتری از آنتی بادی های خنثی کننده به غلبه بر بخشی از این چالش کمک کند.
با این حال، تزریق چند دوز واکسن برای کمپین های واکسیناسیون انبوه عملی نیست. محققان در یک مطالعه جدید دریافته اند که می توانند تنها با دو دوز واکسن به فاصله یک هفته، به یک پاسخ ایمنی مناسب دست یابند.
دوز اول که بسیار کمتر است، سیستم ایمنی را آماده می کند تا به دوز دوم و بزرگتر، واکنش قوی تری نشان دهد.
روش واکسیناسیون جدید HIV
این مطالعه که ترکیبی از مدل سازی محاسباتی و آزمایش ها روی موش ها بود، از پروتئین پوششی HIV به عنوان واکسن استفاده کرد. نسخه تک دوز این واکسن اکنون در مرحله آزمایشات بالینی قرار دارد و محققان امیدوارند گروه مطالعاتی دیگری را تشکیل دهند که این واکسن را بر اساس برنامه دو دوز دریافت کند.
آروپ چاکرابورتی(Arup Chakraborty) استاد انستیتوی جان ام دوچ (John M. Deutch) در MIT می گوید: با گرد هم آوردن علوم فیزیکی و زیستی، برخی از سؤالات اساسی ایمونولوژیک را که به توسعه این برنامه دو دوزی برای تقلید از برنامه چند دوزی کمک کردند، روشن کردیم.
وی اشاره می‌کند که این رویکرد می تواند به واکسن های سایر بیماری ها نیز تعمیم یابد.
دو تزریق برای از بین بردن ویروس
هر ساله بیش از یک میلیون نفر در سراسر جهان به HIV مبتلا می شوند و برخی از این افراد به داروهای ضد ویروسی دسترسی ندارند.
یک واکسن موثر می تواند از بسیاری از این عفونت ها جلوگیری کند. یکی از واکسن های امیدوار کننده که اکنون در حال آزمایش های بالینی است، شامل یک پروتئین HIV به نام «envelope trimer» و یک نانوذره به نام «SMNP» است.
آزمایشگاه ایروین نیز نانو ذره ای را توسعه داده است که به عنوان یک نیروی کمکی برای کمک به جذب پاسخ سلول های B قوی تر به واکسن عمل می کند.
محققان، این واکسن های تجربی را به صورت یک دوز در آزمایشات بالینی تجویز کرده اند. با این حال، شواهد رو به رشد نشان می دهد که تزریق چند دوزی در تولید آنتی بادی های خنثی کننده مؤثرتر است.
محققان بر این باورند که تزریق هفت دوز موثر است، زیرا پاسخ بدن به قرار گرفتن در معرض ویروس را تقلید می کند و همینطور که پروتئین های ویروسی یا آنتی‌ژن های بیشتری در بدن انباشته می شوند، سیستم ایمنی پاسخ قوی تری از خود نشان می دهد.
در این مطالعه جدید، تیم محققان MIT چگونگی ایجاد این پاسخ را تحلیل و بررسی کرد که آیا می توان با استفاده از دوزهای کمتر واکسن به همان اثر دست یافت.
محققان با مقایسه اثرات یک، دو، سه، چهار، پنج، شش یا هفت دوز شروع کردند که همه آنها طی 12 روز تزریق شدند. آنها در ابتدا دریافتند که در حالی که سه دوز یا بیشتر، پاسخ آنتی بادی قدرتمندی ایجاد می کند، تزریق دو دوز این کار را انجام نمی دهد.
با این حال، با تغییر فواصل تزریق و نسبت های دوز، محققان دریافتند که تزریق 20 درصد واکسن در دوز اول و 80 درصد در دوز دوم، آن هم با فاصله هفت روز، به همان اندازه تزریق هفت دوز پاسخگو است.
محققان اکنون در حال مطالعه این استراتژی تزریق واکسن در مدل نخستی های غیر انسانی هستند.
آنها همچنین در حال کار بر روی مواد تخصصی هستند که بتوانند دوز دوم را در یک دوره طولانی ارائه دهند تا پاسخ ایمنی را بیشتر تقویت کند.
منبع: ایسنا
