امروز برابر است با :1403-09-04
درمان سریع عفونت چشم

درمان سریع عفونت چشم

چشمانمان، نور و روشنایی زندگی ما هستند اما گاهی اوقات، عفونت این زیبایی را تحت شعاع خود قرار می‌دهد. عفونت چشم، مشکلی شایع است که می‌تواند در هر سنی رخ دهد و یک یا هر دو چشم را درگیر کند. اگر شما هم درگیر این مشکل می‌شوید و دوست دارید علل و راه‌های درمان سریع عفونت چشم و درمان عفونت چشم نوزاد را بدانید، ما را در این متن همراهی کنید.

درمان‌های خانگی عفونت چشم

کمپرس سرد و گرم: استفاده از کمپرس سرد به مدت 10 تا 15 دقیقه، چند بار در روز، می‌تواند به کاهش التهاب و تورم کمک کند. کمپرس گرم نیز می‌تواند به شل شدن ترشحات و بهبود گردش خون کمک کند.

شستشوی چشم: شستشوی منظم چشم‌ها با محلول آب نمک استریل یا محلول‌های شستشوی چشم مخصوص، می‌تواند به پاکسازی چشم از آلودگی‌ها، ترشحات آن و کمک به درمان سریع عفونت چشم کند.

استفاده از قطره یا پماد چشمی: در برخی موارد، پزشک ممکن است قطره یا پماد چشمی حاوی آنتی‌بیوتیک، ضد قارچ یا ضد التهاب تجویز کند.

استراحت کافی: به چشمان خود استراحت کافی بدهید و از فعالیت‌هایی که باعث خستگی چشم می‌شوند، مانند کار با کامپیوتر یا تماشای تلویزیون، خودداری کنید.

محافظت از چشم در برابر نور خورشید: استفاده از عینک آفتابی مناسب می‌تواند از چشمان شما در برابر اشعه مضر UV خورشید محافظت کند.

حفظ بهداشت دست‌ها: شستشوی منظم دست‌ها با آب و صابون می‌تواند به جلوگیری از انتقال عفونت به چشم‌ها کمک کند.

خودداری از دست زدن به چشم: از مالش یا خاراندن چشم‌های خود، به خصوص اگر عفونت دارید، خودداری کنید. این کار می‌تواند عفونت را بدتر کند.

عدم استفاده از لوازم آرایشی چشم: تا زمانی که عفونت چشم شما به طور کامل درمان نشده است، از استفاده از لوازم آرایشی چشم مانند ریمل، سایه چشم و خط چشم خودداری کنید.

عدم به اشتراک گذاشتن لوازم شخصی: از به اشتراک گذاشتن حوله، دستمال و سایر لوازم شخصی خود با دیگران خودداری کنید، زیرا این کار می‌تواند عفونت را به آنها منتقل کند.

عفونت چشم در نوزادان

عفونت چشم در نوزادان و کودکان بسیار شایع است که بر اثر التهاب چشم ایجاد میشود. معمولا این عفونت با درمان های خانگی عفونت چشم قابل درمان است.

چه عواملی باعث عفونت چشم می‌شوند؟

عوامل متعددی می‌تواند باعث عفونت چشم شود که در ادامه به شایع‌ترین آن‌ها پرداخته شده است:

1.ویروس‌ها و باکتری‌ها:

این میکروسکوپیک‌های موذی، جزو شایع‌ترین متهمان عفونت‌های چشمی هستند. ویروس‌هایی مانند سرماخوردگی، آنفولانزا، آبله‌مرغان و آدنوویروس می‌توانند چشمان شما را به تسخیر خود درآورند و علائمی مانند قرمزی، خارش، ترشحات و سوزش را به ارمغان بیاورند. باکتری‌ها نیز از این قاعده مستثنی نیستند و گونه‌هایی مانند استافیلوکوک و استرپتوکوک می‌توانند با ترشحات چرکی و التهاب پلک‌ها، چشمان شما را تحت‌الشعاع قرار دهند.

2.قارچ‌ها

اگرچه عفونت‌های قارچی چشم نادرتر هستند، اما می‌توانند بسیار جدی باشند. قارچ‌هایی مانند کاندیدا آلبیکانس در محیط‌های مرطوب و گرم رشد می‌کنند و می‌توانند با علائمی مانند قرمزی، درد، تورم، ترشحات غلیظ و حساسیت به نور، چشمان شما را آزار دهند.

3.انگل‌ها

در موارد نادر، انگل‌هایی مانند آکانتاموبا می‌توانند با ورود به چشم از طریق آب آلوده، به ویژه در هنگام استفاده از لنزهای تماسی، عفونت‌های جدی ایجاد کنند. این عفونت‌ها که کراتیت آکانتاموبایی نامیده می‌شوند، می‌توانند با علائم عفونت چشم مانند درد شدید، قرمزی، تاری دید و حساسیت به نور همراه باشند.

4.عدم رعایت بهداشت چشمی

دست‌های آلوده می‌توانند به راحتی حامل میکروب‌ها باشند و با مالش چشم، آنها را به این عضو حساس منتقل کنند. همچنین، عدم شستشوی صحیح پلک‌ها و مژه‌ها، محیط مناسبی را برای رشد باکتری‌ها فراهم می‌کند.

5.سیستم ایمنی ضعیف

افرادی که سیستم ایمنی ضعیف‌تری دارند، بیشتر در معرض ابتلا به عفونت‌های چشمی، به ویژه عفونت‌های باکتریایی و قارچی، هستند. بیماری‌هایی مانند دیابت، ایدز و برخی از درمان‌های خاص می‌توانند سیستم ایمنی را ضعیف کرده و خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهند.

6.استفاده از لوازم آرایشی و بهداشتی نامرغوب

استفاده از لوازم آرایشی چشم تاریخ مصرف گذشته یا آلوده، یا حتی ریمل و سایه چشم غیراستاندارد، می‌تواند باعث تحریک چشم و افزایش خطر عفونت شود.

7.ضربه به چشم

ضربه به چشم، به ویژه اگر با خراش یا پارگی قرنیه همراه باشد، می‌تواند درِ ورود میکروب‌ها را به داخل چشم باز کند و خطر عفونت را به طور قابل توجهی افزایش دهد.

درمان‌های خانگی عفونت چشم

علائم عفونت چشم چیست؟

قرمزی، التهاب، خارش و سوزش، از جمله علائم شایع عفونت چشم هستند. ترشحات چشمی که گاه به حدی غلیظ می‌شوند که دید را مختل می‌کنند، ریزش اشک، احساس وجود جسم خارجی در چشم، درد و سنگینی در چشم و پلک و حساسیت به نور، از دیگر نشانه‌های این مشکل هستند.

مراقبت‌های ضروری در هنگام عفونت چشم

عفونت چشم، بیماری‌ای مسری است که می‌تواند سلامت شما و اطرافیانتان را به خطر اندازد. به همین دلیل، رعایت نکات مراقبتی در زمان ابتلا به این بیماری، از اهمیت بالایی برخوردار است. در ادامه به برخی از این نکات اشاره می‌کنیم.

حفظ بهداشت

ضدعفونی کردن لوازم: حوله، لباس، روکش بالش و هر وسیله‌ای که با چشم شما تماس داشته است را به طور مرتب ضدعفونی کنید.

عدم دست زدن به چشم: از خاراندن، مالیدن یا فشار دادن چشم خود جداً خودداری کنید. این کار می‌تواند عفونت را به سایر قسمت‌های چشم و یا افراد دیگر انتقال دهد.

عدم استفاده از لوازم آرایشی: تا زمان بهبودی کامل، از استفاده از هرگونه لوازم آرایشی و بهداشتی چشم، مانند ریمل، سایه و خط چشم خودداری کنید.

محافظت در برابر نور خورشید: در هنگام حضور در فضای باز، از عینک آفتابی برای محافظت از چشمان خود در برابر نور شدید آفتاب استفاده کنید.

کاهش فشار روی چشم

استراحت کافی: از خستگی چشم خود با استراحت کافی و پرهیز از فعالیت‌های طولانی مدت که نیاز به تمرکز بصری دارند، جلوگیری کنید.

عدم استفاده از لنز: تا زمان بهبودی کامل عفونت، از استفاده از لنزهای تماسی خودداری کنید.

محافظت در برابر عوامل محیطی: در محیط‌های گرم، خشک، پر گرد و غبار و آلوده، از چشمان خود با عینک یا ماسک محافظت کنید.

به نقل از my.clevelandclinic.org

شما می توانید عفونت چشم را از باکتری ها، قارچ ها (جمع قارچ)، انگل ها و ویروس ها دریافت کنید. این موجودات کوچک می توانند به روش های مختلف از جمله آسیب های چشمی وارد چشم شما شوند.

یکی از رایج ترین راه های ابتلا به عفونت چشم خوابیدن با لنزهای چشمی است. همچنین اگر لنزهای خود را به درستی تمیز نکنید، عفونت چشم نیز رایج است.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر علائم عفونت چشم شما شدید است، بهبود نمی‌یابد یا بدتر می‌شود، باید در اسرع وقت به پزشک جهت درمان سریع عفونت چشم مراجعه کنید. همچنین اگر در بینایی خود دچار مشکل شده‌اید، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید.

شرکت پرستاری سلامت اول در زمینه ارائه خدمات اعزام پرستار برای کودک و سالمند میتواند انتخاب خوبی برای کمک به شما در نگهداری از عزیزانتان باشد.

به یاد داشته باشید که درمان‌های اولیه عفونت چشم می‌تواند به تسریع روند بهبود و جلوگیری از عوارض احتمالی کمک کند. با این حال، اگر علائم شما شدید است یا بهبود نمی‌یابد، حتماً به پزشک مراجعه کنید.