بدن انسان به عنوان مخزن عمیقی از تجربیات شادی آور و آسیب زا عمل می کند. هنگامی که با رویدادهای طاقت فرسا مواجه می شویم، بدن اغلب تأثیرات عاطفی را جذب می کند. درک ارتباط بین علائم فیزیکی و آسیب روانی گامی مهم در مسیر بهبودی است.
تروما چیست؟
تروما (Trauma) یا روان زخم نوعی زخم ناپیدا اما عمیق در روان انسان است که بر اثر تجربه اتفاقات ناخوشایند زندگی ایجاد می‌شود. این آسیب روحی روانی خصوصا اگر در دوران کودکی شکل گرفته باشد، می تواند زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهد.
اتفاقات و رویدادهای ناخوشایند اجتناب ناپذیر هستند و برای همه انسان ها در طول زندگی رخ می دهند. اگر ما نتوانیم از این اتفاقات به راحتی عبور کنیم و تاثیر آن ها آنقدر شدید باشد که در ذهن ما برای مدت های طولانی باقی بماند، اصطلاحا با پدیده تروما یا آسیب روحی و روانی مواجه هستیم.
بدن به عنوان آرشیو تروما
تروما اغلب به صورت فیزیکی ظاهر می شود. تجربه سازی احساسات زمانی است که تجربیات عاطفی از طریق علائم فیزیکی بیان می شوند. تنش مزمن عضلانی به ویژه در نواحی مانند گردن، شانه ها و پشت اغلب با تجربیات آسیب زا گذشته مرتبط است.
تروما همچنین می تواند بر سیستم عصبی خود مختار تأثیر بگذارد و منجر به حالت های بیش از حد برانگیختگی یا بی حسی شود. این اختلالات ممکن است به صورت مسائل فیزیکی مانند اختلالات گوارشی، سردرد یا ضعف ایمنی ظاهر شوند.
راهبردهای رهایی از تروما
رهاسازی تروما از بدن برای درمان جامع ضروری است. چندین روش مؤثر برای حمایت از این روند توصیه می شود. تمرین های ذهن آگاهی و آگاهی از بدن مانند مدیتیشن و اسکن بدن می تواند به افراد کمک کند تا با احساسات فیزیکی مرتبط با تروما هماهنگ تر شوند. مشاهده این احساسات بدون قضاوت باعث رهایی تدریجی تنش و احساسات ذخیره شده می شود.
فعالیت‌های بدنی مانند یوگا، تای چی یا رقص نیز در رهایی از ضربه با ارزش هستند. این شیوه ها آرامش را افزایش می دهند، از پردازش عاطفی پشتیبانی می کنند و آزادسازی انرژی ذخیره شده را تسهیل می کنند. علاوه بر این، تکنیک های تنفسی مانند تنفس دیافراگمی به تنظیم سیستم عصبی خود مختار کمک می کند و تاثیر فیزیکی تروما را کاهش می دهد.
سلب مسئولیت: همیشه قبل از شروع هر روتین با پزشک خود مشورت کنید.
