اسکن های مغزی نشان می دهد که سرخ شدن صورت بیشتر با حس معذب شدن ارتباط دارد تا افکار پیچیده ی مغز از آنچه دیگران در مورد ما فکر می کنند.
سرخ شدن به قرمز شدن صورت فرد به دلایل روانی اشاره دارد. این اتفاق معمولاً به طور غیر ارادی رخ می دهد و با احساساتی مانند اشتیاق، خجالت، کم رویی، ترس، خشم یا عشق تحریک می شود. با وجود آنکه سرخ شدن قابل پیش بینی است، حتی امکان دارد وقتی احساسات ناخوشایندی داریم، اتفاق بیافتد؛ مثل وقتی احساس ناراحتی، شرمساری یا وقتی خجالتی هستیم. پارادوکس در کنترل ناپذیری و قابل پیش‌بینی بودن همزمان آن و همچنین آشکار بودن و غیر قابل توضیح بودن آن است.
یک مطالعه‌ی جدید نشان می دهد سرخ شدن صورت بیشتر با افزایش احساس معذب بودن و حس دیده شدن یا درمعرض دید قرارگرفتن ارتباط دارد، نه با محاسبات شناختی مغز از آنچه دیگران در مورد ما فکر می کنند.
مطالعه‌ی انجام شده شامل ۴۰ نوجوان و جوان ۲۰ ساله بود که در حین تماشای فیلمی از خود در حال آواز خواندن کارائوکه در دستگاه MRI دراز کشیده بودند. با این حال شواهد بیشتر درمورد ارتباط بین سرخ شدن و معذب شدن لزوماً به این معنی نیست که کنترل پذیر است و ما می توانیم از وقوع آن جلوگیری کنیم.
چارلز داروین در سال ۱۸۷۲، سرخ شدن را زیرکانه به عنوان «عجیب ترین و انسانی ترین حالت در بین همه حالت ها» توصیف کرد. وقتی کسی اشاره می‌کند شما سرخ شده‌اید بیشتر سرخ می شوید. حتی اگر صورتتان سرخ نباشد، وقتی کسی اشاره می کند که سرخ شده اید، این اتفاق می افتد.
دلیل سرخ شدن هجوم خون به صورت است اما اینکه این پاسخ چه کمکی به بدن می‌کند مشخص نیست.
توضیحات پاسخ فیزیولوژیکی سرخ شدن واقعا ساده است. هجوم خون به صورت که گونه ها و گاهی اوقات گوش، گردن، بالای سینه و پیشانی را نیز قرمز می کند.
با این حال پاسخ به اینکه چرا کسی سرخ می شود، سال هاست که مردم را گیج کرده است. آیا این شرم است یا خجالت به خاطر یک اشتباه ناشیانه یا یک تعریف و تمجید بجا و شایسته است، یا احساس لو رفتن پیش همه؟
آیا مردم به این دلیل سرخ می شوند، چون یک دفعه نگران این می شوند که دیگران در مورد آن ها چه فکری می کنند و احساس می کنند مورد قضاوت واقع شده اند؟ یا این وضعیت یک واکنش غیرارادی و احساسی است که قبل از اینکه بخواهیم به آن فکر کنیم به وجود می آید؟
مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۴ نشان داد که سرخ شدن ممکن است در یک سمت صورت شدیدتر از طرف دیگر باشد؛ این اتفاق مخصوصا زمانی رخ می دهد که شخصی از پهلو به کسی که آواز می خواند، خیره شود. با این حال، توجه به این نکته مهم است که بسیاری از این مطالعات گذشته، از جمله تازه ترین مورد، آن قدر کوچک بوده اند که نمی توان نتیجه ی چندان قوی از آن ها گرفت.
ری کروزیر، روانشناس، در سال ۲۰۱۰ برای انجمن روانشناسی بریتانیا نوشت: «با اینکه رنگ پریدگی ترس به خاطر تغییر جهت جریان خون از پوست به ماهیچه های اسکلتی قابل توضیح است، دلیل اینکه چرا خجالتی که به دلیل انواع خاصی از مشکلات اجتماعی است، باید با افزایش جریان خون در ناحیه صورت همراه باشد، کمتر واضح است.»
با کمال تعجب، تنها تعداد معدودی از مطالعات، الگوهای فعالیت مغز را در هنگام خجالت کشیدن یا معذب بودن ترسیم کرده اند و با وجود اشاره به نشانه های فیزیولوژیکی افزایش برانگیختگی، هیچ کدام به‌طور خاص شاخص های سرخ شدن را اندازه گیری نکردند.
وقتی داوطلبان زن آواز خواندن خود را تماشا می کردند، گونه هایشان در مقایسه با زمانی که آواز دیگران را تماشا می کنند، داغ تر می شد.
در مطالعه ی جدید، میلیکا نیکولیک، محقق روانشناسی در دانشگاه آمستردام، به همراه همکارانش سعی کردند با اسکن مغزی خوانندگان کارائوکه، برخی از سوالات در مورد سرخ شدن صورت را حل کنند.
نیکولیک و همکارانش دریافتند که گونه های داوطلبان زن با تماشای آواز خواندن خود در مقایسه با تماشای آوازخواندن دیگران داغ تر می شود که چندان هم تعجب آور نیست.
اسکن fMRI به ما امکان می دهد با اندازه گیری تغییرات جریان خون در مناطق خاص، فعالیت مغز را مشاهده کنیم. در زمینه ی سرخ شدن، این اسکن ها با نمایش الگوهای جالب، نشان دادند که سرخ شدن، مناطقی از مغز ر فعال می کند که در برانگیختگی عاطفی و توجه نقش دارند، در حالی که نواحی درگیر در ذهنیت سازی، یعنی تصور یا فکر کردن در مورد رفتار، افکار یا نیات خود و دیگران، به وضوح غیرفعال هستند.
نیکولیک و همکارانش نتیجه گرفتند: «این یافته ها به بحث های نظری مداوم در مورد ماهیت سرخ شدن صورت کمک و از این ایده حمایت می کنند که فرآیندهای اجتماعی-شناختی رده بالاتر ممکن است برای سرخ شدن لازم نباشد.»
با این حال، محققان توصیه می کنند که نتایج آن ها باید با دقت لازم تفسیر شود؛ زیرا الگوهای فعالیت مغز مربوط به برانگیختگی، توجه و ذهنی سازی کاملاً از هم متمایز نیستند.
ما مطمئن نیستیم که آیا یافته ها در مورد گروه بزرگ تر و متنوع تری از افراد فراتر از دانشجویان دختر صادق است یا خیر. این تحقیق باید با گروه بزرگ تری از افراد متنوع تر اجتماع انجام شود تا نتایجش مطمئن تر باشد. تحقیقات روانشناسی سال ها با بحران تکرار مواجه بوده است، تا حدی به این دلیل که مطالعات اغلب بازتابی از افرادی است که تمایل دارند به عنوان داوطلب در آن ها شرکت کنند.
مطالعه در Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences منتشر شده است.
منبع: خبر آنلاین
